ارده یا طحینه خوراکی‌ست که از دانه‌های کنجد تفت داده شده و کوبیده شده بدست می‌آید. ارده به تنهایی به عنوان چاشنی یا به بخش اصلی حلوا ارده، بابا غنوج و حمص استفاده می‌شود.
ارده خود به تنهایی یک ماده غذایی کامل برای هر وعده غذایی بویژه صبحانه است. ارده را به طرق مختلفی می‌توان مصرف نمود. می‌توان آن را بصورت خالص و بدون هیچگونه افزودنی با نان مصرف کرد و یا مواد شیرینی از قبیل: عسل، شیره اعم از شیره نبات، خرما، انگور و مربا به آن اضافه نمود. میزان افزودنی بسته به ذائقه افراد متفاوت است.
تابستان دارای مزاج گرم و خشک است به همین دلیل افرادی که دارای طبع صفراوی هستند در این فصل شدیداً دچار بحران جسمی و روحی می شوند. صفراوی مزاج ها تحمل گرمای تابستان را ندارند و این افراد در تابستان نباید از مواد غذایی گرم و خشک استفاده کنند و بهتر است از غذاهای با طبع سرد و تر بیشتر مصرف کنند تا به اصطلاح جگر مصرف کننده خنک شود.
فصل زمستان، فصل سرد و تر است و معمولاً افرادی که بلغمی مزاج هستند و دارای طبع سرد و ترند در این فصل احساس سرمای بیشتری می کنند که باید از موادغذایی گرم مثل عسل، ارده و شیره استفاده کنند.
ارده و شیره یک چاق کننده و تقویت کننده نیروی جنسی بوده و دیر هضم می‌باشد. منضج دمل‌ها و زخم‌های چرکی و تسکین دهنده درد، گرمی و خشکی عضو می‌باشد. مزاج گرم و تر دارد و مصلح آن سرکه و عسل است. ارده و شیره هر دو گرمی هستند و آب روی آتش برای خلاص شدن از رطوبت سردی‌خوردن.
از کنجد و ارده در درمان اختلالات کبد و کلیه استفاده می‌شود و برای درمان استخوان‌درد و درد مفاصل هم مفید است. به دلیل تحرک بالای کودکان، مصرف ارده و حلوا ارده در وعده صبحانه، علاوه بر رساندن انرژی لازم به آنها، باعث تقویت حافظه‌شان هم می‌شود. شیره انگور هم درست مانند خود انگور مقدار قابل توجهی ویتامین «آ»، «ب» و «ث» دارد و در ضمن ضد نفخ هم هست.
منابع: تبیان، شفاآنلاین، ایران ناز، پزشکان بدون مرز
نظر بدهید