معمولاً بیماری‌های قارچی در نواحی‌ای از بدن که رطوبت بالایی دارند رشد می‌کنند؛ مثلاً در افرادی که خیلی چاق هستند، این بیماری شیوع بسیار بالایی دارد. اگر لباس‌های تنگ و پلاستیکی بپوشید، عرق نمی‌تواند از روی سطح پوست تبخیر شود، لذا پوست مرطوب می‌ماند و امکان ابتلا به قارچ پوستی زیاد می شود. اگر بعد از حمام اجازه نمی دهید موهای سرتان خشک شود و سریعاً از پوشش سر استفاده می کنید مستعد قارچ پوست سر هستید.
علائم قارچ پوستی
این علائم بستگی به نوع عفونت قارچی و قسمت درگیر بدن دارد. قارچ پوستی می‌تواند باعث بروز بثورات پوستی قرمزرنگ، پوسته پوسته و خارش‌دار شود و به نظر می‌رسد که پوست خشک است.
قارچ ناحیه تناسلی زنان
باید حتماً بهداشت رعایت و از لباس زیر‌های تمیز و نخی استفاده شود. بهداشت زناشویی کاملاً رعایت شود
قارچ پوست سر و مو
عفونت قارچی پوست سر می‌تواند منجر به ریزش مو شود. بثورات پوستی ناشی از قارچ ممکن است با علائم سایر مشکلات پوستی مانند پسوریازیس و اگزما اشتباه شود.
عفونت قارچی در مردان
معمولاً عفونت قارچی در مردان کشاله ران به‌صورت ضایعات قرمز و متقارن، درد و طرف کشاله ران و التهاب در این قسمت از بدن خودنمایی می‌کند. این درد می‌تواند به سمت پایین شکم و بخش داخلی ران گسترش پیدا کند. در موارد حاد این ضایعات خیس و همراه با ترشح هستند و در موارد مزمن خشک و تیره‌تر و با پوسته‌های کمترند.
رفتارهای پرخطر جنسی هم از یکی دیگر از عوامل است. عفونت قارچی در مردان معمولاً با خارش شدید همراه است و موجب التهاب پوستی رأس آلت مردانه همراه با درد و ترشحات غلیظ در طی رابطه جنسی یا دفع ادرار می‌شود. به دلیل شباهت در علائم بالینی، ممکن است بیماری به اشتباه به‌عنوان یک عفونت باکتریایی تشخصی داده شود.
عفونت قارچی در ناخن
زرد یا سفید شدن ناخن، ضخیم شدن و خرد شدن و ریختن و یا جدا شدن ناخن از پوست از علائم عفونت قارچی ناخن هستند.
عفونت قارچی ناخن زمانی رخ می دهد که قارچ به ناخن دست یا پا و یا به پوست زیر ناخن حمله کند. عفونت قارچی ناخن پا در ورزشکاران شیوع بیشتری دارد.
عفونت قارچی ناخن معمولاً پس از درمان دوباره عود می کند. بهتر است برای پیشگیری از بروز این اتفاق موارد زیر را رعایت کنید:
قبل از خواب پاهای خود را بشوئید و به دقت خشک کنید.
کفش هایی بپوشید که امکان تبادل هوا داشته و به رطوبت اجازه بدهند که از کفش خارج شود. بعد از در آوردن کفش از پایتان آنها را تا زمانی که خشک نشده اند دوباره نپوشید.
جوراب نخی بپوشید و بعد از هر بار عرق کردن پا آنها را عوض کنید.
لوازم شخصی مانند ناخن گیر، سوهان ناخن، جوراب و حوله خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.
در رختکن، حمام و یا استخر ها از دمپایی مناسب استفاده کنید.
در موارد زیر، احتمال ابتلا به عفونت قارچی زیاد می‌شود:
اگر به تازگی آنتی بیوتیک دریافت کرده‌اید.
اگر استروئید دریافت کرده‌اید.
دیابت دارید.
افزایش وزن دارید.
قبلا دچار عفونت قارچ پوستی بوده‌اید.
سیستم ایمنی ضعیفی دارید.
پوستتان مرطوب است.
اگر بدن خود را بعد از عرق کردن و یا دوش گرفتن، خشک نمی‌کنید.
پیشگیری:
بعد از حمام کردن، پوستتان را خوب خشک کنید.
لباس‌های گشاد و نخی بپوشید.
جوراب‌های نخی بپوشید.
پاهایتان را بعد از شستن، به خوبی خشک کنید.
حوله، شانه و برس مخصوص به خود داشته باشید.
هنگامی که عفونت قارچی از بین رفت، ملحفه و لباس‌هایتان را بشوئید.
اگر فردی در خانواده‌تان مبتلا به عفونت قارچی پوست سر بود، بالش، کلاه، شانه و قیچی موی سر او را ضدعفونی کرده و یا دور بیاندازید.
در استخرهای شنا، دمپایی پلاستیکی بپوشید.
هر ۲ تا ۳ روز یک‌بار کفش‌های خود را عوض کنید (برای جلوگیری از عفونت قارچی پای ورزشکاران).
در هنگام ورزش، لباس نخی بپوشید، زیرا عرق بدن را خشک می‌کند.
اگر به بیماری دیابت مبتلا هستید، مقدار قند خونتان را کنترل کنید.
پیشنهاد عمومی:
سرکه سیب را بر روی یک تکه پنبه بریزید و به آرامی بر روی محل قارچ، بمالید. این کار را ۳ تا ۴ بار در روز انجام دهید.
منابع:
نبض ما
تبیان
شفاجو
توصیه های حکیم دکتر روازاده را بخوانیم (ایشان معتقدند همه نوع قارچ ها اعم از سفید و قهوه ای قابل درمان هستند).
نظر بدهید